Andrés Ramirez Henao: “Het verhaal van Ahmed Rakaba gebruik ik maandelijks in het motiveren van vrienden, collega’s en kinderen…”
Andrés Ramirez Henao is een naam die veel straatvoetballers niks zal zeggen maar iemand waarvan ze zijn strakke en gefocuste blik zeker zullen herkennen.. Andrés is namelijk Panna Knock Out hoofdscheidsrechter en fluit onder andere de wereldtop tijdens de World Finals! Hoogste tijd dus om Andrés wat beter te leren kennen.
Andrés, kan je jezelf introduceren?
Heren, dank jullie wel voor deze uitnodiging. Ik moet eerlijk zeggen dat ik verbaast was toen jullie mij benaderden, maar het is me een grote eer.
Ik ben Andrés Ramirez Henao, werkzaam voor Panna Knock Out en mijn discipline is het fluiten en begeleiden van Panna Knock Out wedstrijden in alle leeftijdscategorieën. Geboren in Medellín Colombia, bouwjaar 1985. Ik woon ondertussen al 30 jaar in Nederland, dus je kunt mij gerust Jan-Kaas noemen. Maar dan wel met een temperamentvolle klassieke persoonlijkheid.
In het dagelijks leven ben ik werkzaam als pedagoog voor een Scandinavisch bedrijf en verdiep ik mij in verschillende opvoedstijlen. Ik begeleid de leeftijdsgroep van 4 tot en met 12 jaar. Het meest interessante binnen mijn werk is cultuur en milieu. Het is haast onbeschrijfelijk hoeveel invloed dat heeft binnen de opvoeding van het kind. Zo ook op sportief vlak.
Heb altijd ambitie gehad voor de Urban straatcultuur en maatschappelijk werk. Naar mijn beleving een sector waar veel commentaar op neerkomt vanuit andere generaties. Dé rede dat ik Panna Knock Out scheidsrechter ben geworden in Nederland en mijn moment greep. Je kunt wel continue commentaar leveren op iets, maar als je verandering wilt: stap de ring in en profileer jezelf… game on!
Wat spreekt jou zo aan aan straatvoetbal?
Dat moment dat je een stoeptegel uit de grond vist, op een plek plaatst en direct een nummer als naam van jouw favoriete voetbalspeler claimt: ‘nummer 11 – Faustino Hernán Asprilla Hinestroza (!!)’. Vervolgens dat stuk steen verdedigd alsof jouw leven er vanaf hangt. En tot slot strijden voor het respect wat je ontvangt, nadat je een tegel op flamboyante wijze omschiet, deze ter aarde stort en breekt… prachtig!
Voor mij is straatvoetbal hét fundament van de grootste en meest bekende sport ter wereld. De grove motorische bewegingen die veel tijd vergen om tot de ideale mobiliteit te komen. De schaafwonden en irritaties die opstapelen. Gevolgd door succesbeleving. En dan de handtekening. Je eigen handelsmerk. Het persoonlijk maken van jouw motorische eigenschappen die in een later stadium ontwikkeld worden tot het aandachtspunt van iedere kijker op straat. Het vergt véél discipline, maar ook zo veel plezier.
Wat spreekt jou aan in het leiden van wedstrijden?
Vertrouwen. Zonder vertrouwen bouw je geen respect op. Naar mijn mening blijft dat de ongeschreven regel op straat; respect dwing je niet af, maar werk je naar toe en verdien je.
De meiden en jongens die de ring instappen vertrouwen erop dat ik iedere wedstrijd objectief tot in precisie beoordeel en begeleid. En ik vertrouw erop dat zij allen voor één doel komen: momentum.
Wat is je mooiste ervaring met Panna Knock Out tot nu toe?
Pff, lastig. Iedere dag is er wel één. Dus écht de mooiste ervaring opnoemen, is haast geen optie.
De spanning voordat men de ring instapt, de stilte die valt voordat de wedstrijd begint, de gretigheid om de klemtoon te plaatsen op de wedstrijd, de snelheid, de kunst van beide spelers, de emotie, de concentratie, het tactisch spel, de onverwachtse Panna en dan de complete ontlading… dit allemaal binnen drie minuten in een andere context, omschrijft waarom het haast niet mogelijk is de mooiste ervaring te benoemen. Maar,
de ontwikkelingen tot zo ver met zowel Panna Knock Out nationaal als internationaal beleef ik actueel als het mooist.
Welke speler heeft de meeste indruk op je gemaakt en waarom?
Haha, deze heer die ik ga opnoemen gebruik ik wel maandelijks in het motiveren van vrienden, collega’s en kinderen: Ahmed Rakaba. Korte versie van een verhaal:
de periode van World of Street Football (WSF) 2019. Ik zit in de auto met onze grote Turkse organisator Hasan Boran en we moeten drie jongens ophalen. Tijdens onze ontmoeting met hen moeten wij door onduidelijke redenen lang wachten. We komen in tijdnood. Er moet namelijk een vlucht gehaald worden en de stress begint er aardig in te schieten. Behalve de persoon zelf die het vliegtuig moet halen. Je kan al raden wie dat is, maar zijn argumenten en ontspannenheid toonden aan dat deze man behoorlijk geleefd had.
Het feit dat je jouw eigen land verlaat met alles wat je lief hebt, een nieuw avontuur begint, niet wetende waar je terechtkomt en of je gaat slagen. Dan ben je voor mij een hele grote. Je hoeft niet eens te slagen, want dat heb je al gedaan: je hebt op zijn minst een keuze gemaakt en je staat er tot op de dag van vandaag 100% achter. Wat boeit die vlucht en de gevolgen nog?! (lol)
Kennen jullie het boek van Paulo Coelho – De Alchemist? Lees het, ik beloof je deze stelt niet teleur! Dan pas begrijp je mijn keuze waarom een speler als don Rakaba indruk op mij maakt.
Wie of wat inspireert jou?
Damn, nogal een persoonlijke vraag man. Ik kan je delen dat het drie personen zijn. Ik bespaar jullie de details.
Maar de één heeft op straat geleefd, de ander heeft moeten vluchten en de laatste heeft mijn leven gered. Allen staan nog (gracias a Gaia) rechtop, onbreekbaar zijn ze! Wat zij hebben moeten meemaken om hun geluk los te laten om te blijven leven in het nu… onbeschrijfelijk. Ik ben gezegend dat ze iedere dag nog bij me zijn! Hier put ik zoveel energie als inspiratie uit, dat zij mij onvermoeibaar hebben gemaakt.
Waar hoop jij dat Panna Knock Out over 5 jaar staat?
25 landen, zeer populair onder mens en media… gevolgd door de eerste gesprekken om het voor te stellen als Olympische discipline. Te ambitieus? Valt mee toch?
Zie het bolderen, surfen en skateboarden als motiverend punt.
En maak je geen zorgen we hebben de grondlegger als wortels: #14. Daarnaast onze legendarisch don Edward van Gils en de koning van het Koninkrijk der Nederlanden. Geen stress dus.
Wat zou jij mee willen geven aan kids en jongeren?
Weet je, ik heb altijd een bijzondere munt bij me van iemand die naar me neer kijkt vanuit de sterren. Deze munt gebruik ik soms bij een tos, want zo zie ik het leven:
het ene moment moet je hard werken en strijden voor jouw doelen met alle gevolgen van dien. Het andere moment mag je hard rusten en genieten. En soms, heel soms… valt deze munt op zijn zij en kiest het geen kant. Dit zijn de onbeschrijfbare momenten in het leven.
Hoe dan ook, leer en begin zulke verschillende momenten in het leven te accepteren. Koester ze, want leven is mooi bro. Leven.is.mooi!
Dus,
Aan de kids? (ik ga hier gezeik mee krijgen, maar ik sta achter mijn woorden):
Luister en praat(!) altijd met jouw moeder en vader. Het gaat niet om de regels, maar om de afspraken die je binnen de familie maakt. Speel zoveel je maar kunt. Doe altijd waar je blij van word. Leer emoties te kennen – herkennen en erkennen. Maak geen huiswerk ook al verplichten ze je. School is school, thuis is thuis: geef dus duidelijk jouw grenzen aan. Behandel altijd anderen zoals jij jezelf lief hebt. En begin niet aan een mobiel, stel het zo lang mogelijk uit. Het is niet anders dan een elektronische halsband.
Voor de jongeren?
Begin je huiswerk te maken! Ja serieus, het doel ervan is niet om te stressen, maar het leren bekwaam te zijn in plannen en uitvoeren. Als (jong)volwassene ga je het hard nodig hebben, vooral als je in een systeem wilt leven met (materiele) ambities. Begin dus jouw kostbare tijd nuttig te besteden.
Praat nóg meer met jouw moeder en vader, leer dus maximaal kwetsbaar tegen ze te zijn. Een echte ouder oordeelt namelijk nooit. Die zwijgt, luistert, gebruikt indien nodig de figuurlijk noodrem en steunt je altijd in al jouw keuzes, goed of fout. Weet: bloed is dikker dan water. Zij zullen er dus ALTIJD voor je staan. Vraag het aan de meeste topsporter. En heb je geen ouders? Geen zorgen, lees nogmaals het kopje: ‘… het leiden van wedstrijden’ en ‘Welke speler heeft de meeste…’ – heb vertrouwen! Voor de rest; doe wat jou gelukkig maakt zonder jouw eigenliefde te verliezen en ook maar één persoon te kwetsen!
Tot slot voor de algemene lezer (moraal van dit advies): je hebt altijd(!) minimaal twee keuzes in het leven. Kies er één, pak het moment, maximaal, leef het moment en wees verantwoord – it’s an art, game ON.